کاش‌کوله‌ام

بیزاری‌اَم

از این خطِ سرخِ عریضِ بی‌حجم که باعث فراق ماست
و نمی‌دانم ما را از کدامین ناشناخته‌ی باهم بودن می‌هراساند

پایان می‌یابد 

با خطِ نازکِ سرخی بر صورت تو
که شکوهِ انتهایِ مسیر را
به قلب خسته‌ام نشان می‌دهد 

تا همچنان تا انتهای راه برای تو بتپد...